Die zware tas.

Laat Mij die zware tas toch dragen
Gevuld met zorgen en verdriet
En zoveel onbegrepen vragen
Waarin je soms geen uitweg ziet.

Erken Mij toch in al je wegen
Dan maak Ik al je paden recht
Slechts in die weg geef Ik mijn zegen
Dat heb Ik in mijn woord gezegd.

Dan mag je leven vol vertrouwen
En is er kracht voor elke dag
Waarom kind, blijf je zelf zo sjouwen
Als je Mij alles geven hebt?

Leg nu je hand maar in mijn handen
Ja ook dat stuk verborgen leed
Nooit kan het levensscheepje stranden
Van elk die zich geborgen weet.